چرا در زیارت عاشورا که این همه در مورد فضایل آن سخن است لعن و نفرین وجود دارد؟
لعن به معناى دورى از لطف و رحمت الهى برای کافران و ظالمان در قرآن نیز آمده است: «ان الله لعن الکافرین و اعدَّ لهم سعیرا؛ خداوند کافران را لعن می کند و عذاب را برای آنان آماده کرده است» (احزاب، آیه ۶۴)
و همچنین کسانی که پیامبر را آزار داده اند، مورد لعن قرار گرفته اند. «ان الذین یؤذون الله و رسوله لعنهم الله فی الدنیا و الاخره؛ کسانی که خداوند و پیامبرش را آزار می دهند، خداوند آنان را در دنیا و آخرت مورد لعن قرار می دهد» (احزاب، آیه ۵۷).
بنابراین لعن براى معاندان و محاربان با امام حسین و ظالمان به اسوه ها و الگوهاى هدایت مردم ابدى است، زیرا ملاک لعن، ابدى است. آنچه موجب لعن و نفرین به ظالمان به حق محمد و آل محمد (ص) شده است، و ملاک لعن است، چون باقى است لعن هم باقى است. علاوه بر این، حقیقت و روح دین را همین حب و بغض ها تشكیل می دهد؛ حب و عشق به كسانى كه بندگان مطیع و عارف درگاه الهى بوده اند و بغض به كسانى كه دشمن حق و حقیقت بوده اند یعنی تولی و تبری از نشانه های ایمان است. همچنان كه در متون دینى آمده است «هل الدین الاّ الحُبّ؟ و هل الایمان الاّ الحُبّ و البغض؟ آیا دین و ایمان چیزى غیر از حبّ و بغض است؟» تبری و تولی از فروع دین اسلام شمرده می شود که در کنار نماز و روزه و حج قرار می گیرد.
imamhussain.org
