هنگامی که نامشان را بر زبانمان میرانیم آمیزهای از احساس تعالی و شکوه در قلبهایمان مینشیند. نقشی که محبت و دوستی این انوار الهی را پیوسته در رگهایمان به دوردستترین منافذ جسم و جان میرساند و حاصل این پیوند چیزی نیست جز فروزانتر شدن آتش عشق ولایت او که به مثابه میراثی پرارج در سینههایمان جاوید شده است. دلهای دوستداران چهارده معصوم(ع) جایی است که وسعت صد افلاک در برابرش بهایی ندارد، دلهای ما جایی است که قرنهای دیرینه میزبان وجود کریمانی با عظمت است که هریک سرچشمه پاک مهر، لطف و عطوفت هستند.
اما در این ایام دو حرم در کربلا و یک مزار آسمانی در مدینه مَهبط تنزیل فرشتگان عالم قدس هستند و غبار این حرمها توتیای چشم ملک و چه مفاخرهای عظیم در میانشان برای این اقبال بلند برپاست. میلاد دردانه عالم هستی، سومین امام شیعیان و رحمت الله واسعه حسین (ع) است همانکه از ابتدای قدم نهادن به کره خاکی دستگیری کرد و به فیض کرمش فطرس بانک “من مثلی” سر داد که چه کسی مانند من آزاد شده حسین است.
میلاد حضرت عباس (ع) ابرمرد عرصه ولایت مداری و فتوت است؛ عاشقی که همه وجودش را صرف اطاعت از امام خود کرد تا آنجا که تمام عاشقان را ادب آموخت و میلاد علی بن حسین (ع) فخر الساجدین و امام زین العابدین است همانکه به یمن قدومش بشریت آموزگاری یافت تا کمال ادب هم صحبتی با خالق را بیاموزد و از چشمه عشق به خداوند سبحان سیراب شود. در ماه معظم شعبان، در سه روز خجسته، دلهای ما مأنوس با یاد سه بزرگوار از خاندان اهل بیت عصمت و طهارت علیهمالسلام است. سالروز ولادت حضرت ابیعبدالله الحسین علیهالسلام یادآور حماسهآفرینی پاسداران اسلام، میلاد حضرت ابوالفضل العباس علیهالسلام تجدید خاطره رشادتهای جانبازان عزیز و ولادت حضرت زینالعابدین امام سجاد علیهالسلام یادآور دعاهای مردان نیک خدا در فراق معبود یکتاست.
میلاد با سعادت سلطان عشق حضرت سید الشهدا، امام حسین(ع) و امیر عشق حضرت عباس بن علی(ع) و پورعشق حضرت سیدالساجدین بر تمام محبان مبارکباد .